Wat is Taekwondo?

Taekwondo is een vorm van een ongewapend gevecht. Letterlijk vertaald betekent Taevoet, kwon hand of vuist en Do de manier of de weg. Taekwon-Do is dus het gebruik van de hand en de voet, met als doel zelfverdediging en het verbeteren van je persoonlijkheid en het wordt dus ook vaak gezien als een verdedigingssport en niet als een vechtsport omdat er veel aandacht gaat naar zelfbeheersing en respect. Voor de serieuze taekwondoïn is het niet alleen het gebruik van de hand en de voet, maar een manier van denken, een manier van zelfdiscipline en ontwikkeling van zelfvertrouwen. Door training ontwikkelt een student zelfvertrouwen, discipline, lichamelijkegezondheid, coördinatie en zelfverdediging. Taekwon-Do wordt gezien als een kunst van zelfverdediging, die gebruikt kan worden voor gerechtigheid en het verdedigen van de zwakkere. Het is een kunst die niet alleen is weggelegd voor sterke mensen, maar is door iedereen te beoefenen.

De oorsprong van deze zelfverdedigings- en vechtkunst ligt in Korea. De naam Taekwondo is afgeleid van Taekgyeon. Taekgyeon was een vorm van zelfverdediging die reeds meer dan 200 jaar geleden bestond. Hoewel er dus enig verwantschap bestaat tussen Taekgyeon en Taekwondo is deze slechts oppervlakkig. Behalve dat in beide sporten de beoefenaars zich veel van traptechnieken bedienen zijn er verder geen overeenkomsten en verschillen de traptechnieken enorm. Men probeert vaak om Taekwondo een langere geschiedenis toe te dichten dan historisch kan worden bewezen, om zo de link tussen Taekwondo en Taekgyeon in stand te houden. Taekwondo is echter vrij recent ontstaan uit het Japanse Karate.

In 1910 werd Korea door Japan bezet. Ook een deel van China werd door Japan bezet (Mantsjoerije). Deze bezetting duurde tot 1945. In die tussenperiode gingen sommige Koreanen (meestal studenten) naar Japan en kwamen daar in aanraking met Japanse vechtkunsten. Andere Koreanen gingen naar China en kwamen daar in aanraking met Chinese vechtkunsten (Chuan Fa). Eén van die vechtkunsten, waar die Koreanen les in namen, was het Karate, die op Japanse universiteiten onderwezen werd. Toen die Koreanen weer terug naar Korea keerden, begonnen ze in hun thuisland les te geven in Karate onder verschillende Koreaanse namen zoals Tang Soo Do (Tang hand methode) en Kong Soo Do (Lege hand methode). Koreanen, die les in Chinese vechtkunsten hadden gehad, noemden hun vechtkunst Kwon Bup (Vuist methode). De vechtkunstenscholen die werden gesticht werden kwans genoemd. Taekwondo ontstond begin jaren 50 toen vijf oorspronkelijke kwans besloten hun krachten te bundelen binnen één stijl.

In het begin werd de naam Tae Soo Do gebruikt om de beoefende vechtkunststijl aan te duiden. In 1955 werd deze naam vervangen door de naam Taekwondo. De naam Taekwondo is bedacht door de Koreaanse Generaal Choi Hong Hi, nadat deze scholen zich verenigd hadden in de Koreaanse Taekwondo Associatie. In 1966 werd de International Taekwondo Federation opgericht als eerste wereldwijd verspreidde Taekwondo bond. Oorspronk leek Taekwondo veel op Shotokan karate, maar gaandeweg ontwikkelde Taekwondo zich tot een opzichzelfstaande unieke stijl. Alhoewel de wering en standen ongeveer hetzelfde zijn als bij Shotokan Karate, legt Taekwondo meer accenten op de ontwikkeling van traptechnieken, beweeglijkheid en aaneenschakelingen van diverse technieken (dynamischer). Echter, voor de duidelijkheid moet gesteld worden dat Taekwondo, zoals beoefend door de oude grootmeesters, ook een significante rol heeft voor het gebruik van de vuisten. 

Taekwondotraining kan de volgende onderdelen omvatten: 

Techniektraining: standen, trappen, stoten en weringen (blokkeringen) 

Stijlvormen (Tul, Poomsee of hyung): uitvoering van technieken, volgens een vastgestelde volgorde (vaste vormen) 

Sparren (Matsogi of Kyorugi): één-, twee- en driestapsparren, vrij sparren, gearrangeerd sparren en het traditionele sparren. 

Breektesten (Kyok of Gye-pa) het breken van planken en dergelijke, door middel van tevoren bepaalde taekwondotechnieken. Hierbij is vooral de snelheid van belang en niet zozeer de kracht. 

Zelfverdediging (Ho shin sul): het nabootsen van de realiteit, waarbij ook geoefend wordt zich te bevrijden uit verwurgingen, armklemmen, omklemmingen, afweren van aanvallen met een mes, korte en lange stok e.d. 

Doelstellingen van Taekwondo

Hoffelijkheid: Beleefd zijn tegen elkaar, eerlijk zijn, respect tonen voor de leraar en voor mensen die ouder zijn dan jezelf. Integriteit: in het Taekwon-Do zijn eerlijkheid en oprechtheid heel belangrijk. Doorzettingsvermogen. Zelfbeheersing. Dit is heel belangrijk bij Taekwon-Do, zowel binnen als buiten de dojang. Enorme geestkracht. Een oprechte Taekwon-Do student moet zich inzetten voor vrede en rechtvaardigheid en zich niet laten afschrikken. Concentratie. Het begrip Jip-Joong wat geconcentreerde kracht betekent verwoordt dit. Het wijst op de concentratie van die spieren, voor de beweging naar het doel, in een korte tijd. Hierbij bewegen de heup en buik eerder dan de ledematen. De beweging is 'lateraal' (zijwaarts) en verticaal. De concentratie van die spieren voor ontspannen en inspannen. Deze behelst tegenkracht, concentratie, balans, beheersing van de ademhaling, massa en snelheid. 

Graag verwijzen wij ook naar ons boek 'De Alchemie van de Liefde' zie www.thealchemyoflove.org en www.lifefocus.be,

Het team van 'De Alchemie van de Liefde'