Permacultuur is een ontwerpmethode die zijn inspiratie haalt uit de natuur, om leefomgevingen te ontwerpen, die de diversiteit, de stabiliteit en de veerkracht vertonen van natuurlijke ecosystemen. Zelfonderhoudende systemen, samenwerkingsverbanden creëren, niet alleen in de tuin, maar ook in huis en in de samenleving behoren tot de essentie van Permacultuur. Het stimuleert ons om zelfvoorzienend en vindingrijk te zijn. Het is een ontwerpsysteem voor een duurzaam leven, een samenwerken met de natuur om een betere wereld voor ons allemaal te maken. Als we de natuur observeren zien we dat er een systeem van principes aan het werk is. Permacultuur gebruikt deze principes om geïntegreerde systemen te ontwikkelen die voor onze behoeften aan voedsel, energie en gemeenschap zorgen op een gezonde en efficiënte wijze.
Door Permacultuur kunnen we de kwaliteit en productiviteit van onze individuele levens, onze samenleving en onze omgeving verbeteren. Permacultuur is een praktische toepassing van duurzaamheid en biedt handvaten om zo een deel van de oplossing te kunnen zijn in plaats van dat je zelf onderdeel bent van de problemen waarmee we te maken hebben en gaan krijgen. Het is een samenhangend kader dat goede ideeën, zowel traditionele als nieuwe, gebruikt om productieve, arbeidsarme systemen te creëren die efficiënt energie benutten. Als een systeem optimaal werkt is er geen extra energie-inbreng nodig van buiten uit. De zon is de enige energiebron waar we niet buiten kunnen. Dan is ook het systeem duurzaam, want het kan blijven functioneren. Zo voorzien we in de menselijke behoeften zonder de energiebronnen uit te putten. Permacultuur is voor iedereen en overal toepasbaar, zowel in de stad, op een balkon, als op het platteland, op het niveau van gezin, gemeenten en steden, hier en in de tropische streken,... De universele principes krijgen telkens weer een eigen, lokale invulling die beantwoordt aan de plaatselijke noden en omstandigheden.
Zelfonderhoudende systemen, samenwerkingsverbanden creëren, niet alleen in de tuin, maar ook in huis en in de samenleving behoren tot de essentie van Permacultuur. Een zelfonderhoudend systeem is een samenwerkingsverband tussen de verschillende elementen waarbij ‘afval’ van het ene element gebruikt wordt als ‘bron’ voor een ander element. Hoe beter het systeem werkt, hoe minder arbeid nodig is om het te laten functioneren en hoe minder afval er is. Zo gaat het in de natuur: alleen de inbreng van de zonne-energie zorgt ervoor dat het hele systeem draait en er is geen afval: alles wordt telkens opnieuw door een ander element benut. Om dergelijke systemen te creëren zijn een aantal principes uitgewerkt als hulpmiddel.
Permacultuur stimuleert ons om zelfvoorzienend en vindingrijk te zijn. Met Permacultuur bouw je als het ware een mozaïek van ecosystemen. Voor het werken in de tuin geldt dat na een aantal jaren je alleen nog maar hoeft te oogsten en heeft de tuin nog maar weinig begeleiding nodig. Daarnaast neemt de biodiversiteit toe wat weer leidt tot een sterker en vitaler ecosysteem voor zowel de flora als de fauna. Een hogere graad aan diversiteit van planten (kleuren en geuren) en dieren verhoogt ook de belevingsvreugde van de mensen die werken of genieten van de tuin. En uit wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat het stresshormoon testosteron aanmerkelijk afneemt. Bij kinderen verhoogt het het leervermogen en zie je een heel ander gedrag bij vooral bij drukke kinderen of kinderen met een aandoening uit het autistische spectrum. Ze worden rustiger en kunnen zich beter concentreren.
Permacultuur kent 3 ethische principes:
- Zorg voor de aarde: Biodiversiteit op gang brengen, lijnen kort houden en geen verspilling. Permacultuur is een gesloten kringloop en werkt volgens de natuurlijke wetten en elementen. Er komt geen chemie aan te pas en houdt rekening met de seizoenen. Je neemt niet meer dan je nodig hebt. Je werkt met liefde met de aarde, de natuur. Permacultuur stimuleert de creativiteit, maakt je bewust van je omgeving.
- Zorg voor de mens: Zorg voor de mens is zorgen voor de aarde. De mens zit aan het einde van de voedselketen en is een goede graadmeter hoe het met de natuur is gesteld. Permacultuur stimuleert een sociale economie, betrokkenheid, zorg voor elkaar en geeft gezonde voeding.
- Delen van de overvloed: Permacultuur staat voor leren ontvangen en kennis delen. Het stelt limieten aan bevolkingsgroei en consumptie; de bronnen te delen tussen aarde en mens. Producten worden hergebruikt en er is geen verspilling. Overvloed wordt gedeeld met alle levende wezens.
Graag verwijzen wij ook naar ons boek 'De Alchemie van de Liefde' zie www.thealchemyoflove.org en www.lifefocus.be,
Het team van 'De Alchemie van de Liefde'
Geen opmerkingen :
Een reactie posten